Oldu mu Olur !

Posted by Ömer Burak |24 Haz 10 | 7 comments

Oldu mu Olur !

Oldu mu Olur !

Olay 6 sene önce Adana – Tarsus arasında yaşanmıstır. O zamanlar liseyi Tarsus’ta okuyorum. Adana’ya babamın çalıstığı yere bir ziyarete gideyim dedim.
Neyse her şey hoş güzel, Adana’dan geri döneceğim, babam harçlık verdi,  gönderdi. Vardığında beni çaldırırsın dedi, ben de tamam deyip otobüse bindim (Adanalılar bilir, tok arabası.)
Dedim zaten ÖSS (Şimdiki YGS) çalışmaktan uyayamıyoruz, bari burada az şekerleme yapalım dedim.
Kafayı bir koydum….
…bir baktım telefonum çalıyor (o zamanlar Nokia 3310’um vardı, ne telefondu be…) Bir  de baktım babam… elim ayağıma dolandı her zamanki gibi.
__ Alo nerdesin oğlum???
Hiç etrafıma bakınmadan cevap verdim:
__ Geldim geldim az kaldı dedim. Babam da:
__ Hadi geç oldu oyalanma dedi.
Sonra, içimden uykumu böldü dedim. Arından geri yüklendim uykuya. Neden sonra etrafıma bakmak geldi içimden?
Lan yoksa, yoksa ….. yoksa…
Asıl işler bundan sonra başlıyor.
Saate bir baktım 11,30 otobüs kapkaranlık. Kimse yok arabada. Sakin bir yerde park halinde duruyor.
Yok dedim yaa, bu ben olamam yaa… demekte haklıydım çünkü benim uykum normalde çok çok hassastır.
Ee ne yapacaz? kapıları zorladım olmuyor. Pencere desen zaten kısacık, kafam bile geçmez.
Başladım kornaya basmaya, bas, bas, bas  hiçbir Allah’ın kulu duymuyor.
Bütün aksilikler yetmezmiş gibi bir de kornanın havası bitmez mi? Vıyaklarak ötmeyi kesti.
Böyle işin…
Sonra kendi kendime düşündüm ne diye bağıracaksın millete? Yok şey mi diyeceksin, heyyy millet uyanın salağın biri otobüste uyuya kalmış, gelin kurtarın mı diyecektim?
Beni şoför nasıl göremez dedim kendi kendime, oysa ufak tefek de bir şey değilim.
1 saat oldu hala bir faaliyet yok. Bende kendimce bağırıyorum sesimi duyan olur diye ama bana mısın diyen yok. İşin garip tarafı ertesi gün sınavım var yetişmem lazım.
Kendi kendime düşündüm yoksa bu adam Tarsus’a gelip milleti bırakıp geri Adana’ya mı gitti?
Tekrar kapıya gittim zorluyorum. Bir baktım adamın birisi. Birden arabanın içinde pencereden  kolunu uzatmış telaş içinde kapıyı zorla açmaya çalışan birini gördü. Adam doğal olarak beni hırsız sandı.
Dedim gel, Allah gönderdi ve durumu anlattım.
Allahtan adam şoförü tanıyormuş. Tamam dedi şoföre haber vermeye gitti ama adam içten içe nasıl gülüyor…
Öğrendik ki şoför bir davete gitmiş neyse telefon açtılar gelecek dediler. Benim ilk sorum neredeyim ben oldu.
Onlar da Tarsus’ta olduğumu belirttiler.. Oh dedim içimden.
Sonra bir baktım ki bütün mahallenin lambaları yanmaya başladı tek tek, haber nasıl yayıldıysa herkes merak içinde kim bu salak…?
Sonra teyzenin biri elinde fenerle ışığı yüzüme tutarak olum nasıl becerdin burada kalmayı demez mi…
Ne diyebileceksin şimdi teyzeye… Suratını da göremiyorum, ışığı direkt yüzüme tutmasından dolayı.
Bu da yetmezmiş gibi bütün genç kızlar camdan dışarı sarkmış bakıyorlar. Tabi liseliyiz haliyle utanıyoruz 🙂
Neyse, şükür adam geldi. Adama çıkıştım nasıl göremezsin beni falan diye. Gururuma yediremiyordum çünkü. Adam da cevap olarak: Asıl sen nasıl kaldın içeride?

Müşterileri bıraktım, petrole gittim oradan kuruyemiş aldım, oradan arkadaşa uğradım, oradan arka kapıdaki bidonları aldım. Hatta arka kapı zor kapanıyordu, ben de  zorla vur a vura kapattım dedi.
Tüm bunlardan sonra adama ne cevap verecektin ki…
Neyse uzatmaya gerek yok. Sağ olsunlar beni yurduma bıraktılar….
İndiğimde kendime yuhh dedim başka bir şey demedim.
Benim için güzel bir macera oldu.
İşin ilginç tarafı, babam bir daha arıyor ve durumu anlatıyordum ve de babamın bana ilk cümlesi şu oldu:

“Verdiğim paralara bişi oldu mu?”

Ömer Burak ÖZDEMİR


7 comments

  1. ulennn adamlar seni uyandırmak için top mu atsalardı nasıl uyudun o saate kadar babana gelince cevaba şaşırmadım senin baban benim amcam

  2. merhaba kardeşim.. bu yazıyı okuyunca bir okul çıkışı senle tcdd nin külüstür trenleriyle herkes tıklım tıkış dolu sanki millet trenin pencerelerinden dışarı fırlayacak gibi adım atacak yer yok sen bu basına geleni bana anlatmıstım ve okadar çok gülmüştüm ki tendeki herkes bu kız salak mı niye bu kadar gülüyor dercesine bana bakmışlardı şimdi bu yazıyı okuyunca yine bukadar güldüm bu seferde evdekiler bizim kız kafayı yedi dercesine bana bakıyorlar şu an:):) sen çok yaşa ..:) ayrıca tok arabalarını çok iyi biliyorum..:):)

  3. Nafia sitemde yorumunu görmek sevindirici=)

    Valla anlatmışımdır tam net olarak günü hatırlmıyorum ama bir şeyler olmuştu:)

    Eyvallah yorumunun ve güzel dileklerin için teşekkürler. Selametle.

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir